به نقل از «ایرنا»

زهره سطح نرم خود را به طور منظم نوسازی می‌کند

تاریخ انتشار: ۹ اسفند ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۷۲۲۵۳۶۰

به گزارش گروه علم و آموزش ایرنا از «ساینس الرت»، اگر سیاره زهره را یک سیاره عجیب و غریب بنامیم، تا حدی مساله را درک خواهیم کرد. این سیاره خیلی مشابه زمین است و در عین حال بسیار با زمین تفاوت دارد. یکی از این تفاوت ها پوسته یا لیتوسفر (lithosphere) سیاره زهره یا همان قشر سخت خارجی آن است. روی زمین، لیتوسفر تکه تکه و متحرک است که به صفحات ساختمانی (tectonic ) تقسیم شده است که موجب می‌شود گرمای داخل زمین به بیرون سرایت کند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

در مقابل، لیوسفر سیاره زهره یکپارچه است که این موجب می‌شود مکانیزم‌های پشت سرمایش این سیاره یک راز باشد. یک مطالعه جدید حاکی است که زهره ممکن است در واقع یک لیتوسفر نسبتا نرم داشته باشد که بطور منظم به روی سطح این سیاره می‌آید. مطالعه این مکانیزم ها پیچیده و دشوار است؛ ونوس دارای یک اتمسفر ضخیم سمی است که در آن باران اسیدی می‌بارد و دمای سطح آن را در میانگین ۴۷۵ درجه سانتیگراد نگاه می‌دارد.

داده‌های جمع‌آوری شده توسط مدارگرد «ماژلان»‌ (Magellan) در چند دهه گذشته ممکن است در تمام این مدت اسرار ونوس را در خود نهفته داشته باشد. این فضاپیما از رادار برای نفوذ در ابرهای ضخیم ونوس و تصویربرداری از سطح سیاره استفاده کرده است و اکنون دانشمندان از آن داده ها برای کشف این مساله استفاده کرده اند که لیتوسفر ونوس ممکن است نازک‌تر از تصورات قبلی باشد.

گروهی از محققان به رهبری «سوزان اسمرکر» از لابراتوار سازمان «ناسا» با استفاده از داده‌های «ماژلان» اقدام به مطالعه دقیق ویژگی‌های سطحی آتش‌فشانی به نام «کورونا» و برآمدگی‌های نواحی اطراف آنها کردند. آنان دریافتند در جایی که برآمدگی‌ها به هم نزدیکتر هستند، لیتوسفر احتمالا کاملا نازک و انعطاف ‌پذیر است و بطور میانگین ۱۱ کیلومتر است.

مدل‌سازی نشان می‌دهد که جریان گرما از میان سطح در این نقاط بالاتر از میانگین جریان گرما روی زمین است.

دانشمندان برای مدتی طولانی بر این گمان بودند که زهره در حال حاضر تحولات درونی زیادی ندارد اما مطالعات اخیر به طور فزاینده‌ای حکایت از ماجرایی دیگر دارد. کورونا یکی از این سرنخ ها است. تحلیل و بررسی دقیق‌تر نشان داده که اینها در واقع در ماهیت خود آتش فشانی و ناشی از مواد مذاب داخلی سیاره ونوس هستند.

سطح سیاره زهره ۸۰ درصد متشکل از صخره های آتش فشانی است و این نشان از نوعی مکانیزم برای بیرون دادن سطوح داخلی سیاره در گذشته نه چندان دور دارد. سرنخ های دیگری نیز حاکی است که چنین فعالیت آتش فشانی خیلی هم جدید یا متاخر نیست بلکه مداوم است و موجب می‌شود که سطح سیاره جوان بماند.

این تحقیقات از این فرضیه حمایت کرده است که از دست دادن مداوم گرما در مناطق کورونایی زهره اشاره به فعالیت مداوم زمین شناختی (geological) در سطوح زیرین دارد. سازمان ناسا در نظر دارد در سال ۲۰۲۷ یک ماموریت فضایی را برای بررسی بیشتر ونوس آغاز کند و دانشمندان امیدوارند که قادر باشند نگاه نزدیکتر و دقیق‌تری به کوروناهای عجیب این سیاره بیاندازند.

علم و آموزش دانستنی‌ها ۰ نفر برچسب‌ها سیاره سیارات خورشیدی رخداد نجومی اکتشافات فضایی علمی زهره برگزیدگان علم

منبع: ایرنا

کلیدواژه: سیاره سیارات خورشیدی رخداد نجومی اکتشافات فضایی علمی زهره برگزیدگان علم سیاره سیارات خورشیدی رخداد نجومی اکتشافات فضایی علمی زهره برگزیدگان علم سیاره زهره آتش فشانی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.irna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایرنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۲۲۵۳۶۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

کشف گاز متان در سیاره سرخ

به گزارش خبرگزاری علم و فناوری آنا به نقل از اسپیس، ناسا گازی را در مریخ شناسایی کرده که توسط موجودات زنده روی زمین تولید می‌شود و با این کشف، دانشمندان درباره ذخایر پنهانی سیاره گیج شده‌اند.

مریخ نورد کنجکاوی ناسا بار‌ها متان را در مریخ، به ویژه در نزدیکی محل فرود آن در داخل دهانه گیل با عرض ۹۶ مایل (۱۵۴ کیلومتر) شناسایی کرده است.

بنابر داده‌های به دست آمده، متان در مریخ رفتار نامنظمی دارد. فقط در شب یافت می‌شود و به صورت فصلی در نوسان است و به طور غیرمنتظره‌ای به سطوح ۴۰ برابر بیشتر از حد معمول افزایش می‌یابد. 

نکته قابل توجه دیگر این است که متان به مقدار قابل توجهی در جو مریخ وجود ندارد و در سایر مناطق سیاره سرخ در نزدیکی سطح نیز رصد نشده است.

گروهی از محققان ناسا به رهبری الکساندر پاولوف، دانشمند حوزه سیاره‌شناسی می‌گویند، احتمالا متان زیر نمک جامد قرار دارد و تنها زمانی از آن خارج شود که دما در مریخ افزایش یابد، بدین شکل که دمای زیاد در طول روز پوسته را تضعیف می‌کند و به آزادسازی این گاز منجر می‌شود، امکان دیگری که در نظر گرفته می‌شود این است که وزن سنگین مریخ‌نورد کنجکاوی هنگام حرکت آن بر روی سطح پوسته را می‌شکند و به متان اجازه انتشار می‌دهد.

تا کنون تشخیص متان در جوی مریخ موضوع حیاتی برای دانشمندان و محققان بوده است، چراکه وجود این گاز ممکن است نشان‌دهنده وجود فعالیت موجودات زنده بر روی سیاره باشد، اما به نظر می‌رسد که این نوع از گاز که توسط کنجکاوی شناسایی شده نشان فعالیت موجودات زنده نیست و احتمالاً از فعالیت‌هایی نظیر تجزیه آلی مواد زیرسطحی برمی‌آید. به عبارت دیگر، ممکن است  مریخ‌نورد کنجکاوی در حقیقت برخورد متان را از زیرسطح مریخ شناسایی کرده باشد.

این یافته‌های جدید می‌تواند به دانشمندان کمک کند تا بهتر درک کنند که متان در مریخ از کجا می‌آید و چگونه تولید می‌شود؛ این موضوع می‌تواند به بررسی ماهواره‌ها و نهاد‌های دیگر برای تحقیقات آینده درباره این سیاره بیانجامد.

انتهای پیام/